gecemde dolaşan bir düş
adımı satın aldı hayalimden
ve o an
karanlığa boyadım gündüzün yüzünü
kirli bir nefesin tuvalinde
rengi kırık
bir ela bakıştı rüyalarımla
karabasan kaybolsun uykumdan
müebbet tüm firarlarım




halbuki kuşun özgür yanı kadar özgün
ve doğaldı
süzülüşlerim bir mektuba
beni alsın çalsın salsın
bu yalan talan olan bir aşk
ben tembih ettim kararlılığıma
bu gece varabilirim kendime
yoluma çıkmazsa eğer sen
yakabilirim de keskin bu fırtınayı
gecede sus pus oluruz şöminede
yakılır bir-iki masum resim
çıplak yüzler soyunurken gözlerimde
göz değer aşkın tenine
hissi okşanır
ve tüter
bacasız öpüşlerin korusunda
aşkın şarap kokusu
siner diner iner içime
yaşam denen şey buysa cevabında



gökyüzü bizimdi gökyüzü sen
sen maviydin biraz
sen olabildiğince özgürdün
oysa uçurtma imgelerimdi
uçurtma çocukluk simgemdi
uçurtmayı vurdular
ve ben ağladım âtiye
olmayacak bir düşü öpünce
başıma koyup



avut yara savuran kinli kalbini
arka sokakların cinli kâhinleri duysun
ızdırap çanlarını
çanlar onların için çalmasın
al-çalmasın düşlerim
düşün peşinden ağlamadan
kaçın siz
ben oyalarım kendimi umuda




kırık düşlerin imgesi kaldı elimde
kırk parça olmuş hatıra
kırk çarpı kırk yıl oldu kahvenin hatırı
ve içtiler birer - ikişer yudum
içimde kaldı kahvenin telvesi
cezvesi bir köşede



eskici alsın yıllanmış imgelerimi
seni unuttuğum yerden