İZMARİTİN ATEŞİVerilenle yetin, bulduğuna şükret; Bulamadığını bekle, tevekkül et... Umutsuz, ümitsiz ve çaresizdir hep emekli, Kül tabağında izmarit gibi görür onu, devlet. Görevidir hep, geleceğine değil, geçmişine ağlamak; Tüketilmiş, söndürülmüş ve unutulmuş... Örgütsüzdür, o nedenle de talepsiz; Tüketmesi de olmasa hani, yaşaması da gereksiz. Örgütlenirse, dirençli ve etken; Sadece seçimlerde hatırlanıp, sadaka ile kandırılamaz... Taleplerini haykırmalı, küllenen, sönmeyen ateşinden... İşyerinden emekli olduk, hayattan olunmaz. Ömer KIYAK |
YAZAN YÜREĞİNİZİ KUTLUYORUM...
ŞİİR HARİKA OLMUŞ...
TEBRİKLER...
...........................................Saygı ve selamlar..