Çay Itırlı Zamanlar
Naz camda suya sızar albeni bestelenir.
Güzelliğin gizemi düğümlenir dudağa. Elif parmaklı elde zarafet destelenir. Ve takılır gönüller ipek ıtırlı ağa. Demliğin şiirini yudum yudum içeriz. Buğulu bakışların nazargâhıdır Leyla. Vedaın ardı sıra kalır dudaklarda iz. Kara çayın gamzesi haza yarışır ayla. Porselenin sırrını hiçbir ayna göstermez. Çaydanlığın isinde Isfahan kokusu var. Demliğin derununda neler var akıl ermez. Kuruyan dudağına çay değen kul bahtiyar. Bir güzellik anıdır çay saati bu mevsim. Sultan saraylarında bulunmaz böyle ceren. Gül misalin dilinde acı çay olunca im. Çaya methiye yazar bu kutlu vakte eren. Gümüşten pencerenin kemeri ay halesi. Kıristal rüyaların züleyhası salınır. Gönüllere taht kurar saf İstanbul lâlesi. Yudumlanan iksirden bir başka tat alınır. Ankara, 05.12.2012 İ.K |
Değerli hocam,çay üzerine yazdığınız pek çok şiirinizi okudum her biri birbirinden güzel ve değerli her birinde çayın letafeti bir başka ve bence bu başlıbaşına bir rekor.
Kutluyor,saygı ve sevgilerimi yolluyorum.