az sonra
buradan dağılacağız
ucuz yollu alınmış paçavralarımızla
bir evimiz yok bizim
evimiz her hangi bir kuytunun içi
evimiz öyle agora




alışığız
ölümün esrar kokusuna
barut - mermi buğusuna hayatın
öyle maytap geçiyoruz
tehlikenin iç ve dış yüzüyle




az sonra
buradan dağılacağız
kanlı bıçaklı kavgasına tutuşacağız
bir parça ekmek ile
mendil satmak
nezarete tıkılmaktan daha zor
bir piç gibi tekmelenirken
caddelerin beşiğinde onurumuz
susuyoruz acı kusuyoruz




alışığız
ömrümüze küfreden kedere
argolarla yosun tutmuş
ve çığlığımızı duyarsızca yutmuş
geçmiş zamanın diline




az sonra
buradan dağılacağız
ve bizi bir daha
böyle kareleyemeyeceksiniz
karalayarak altı koldan bakışımızı
üstünü örtemeyeceksiniz
hayatın ayıbına manşet yaparak bizi




alışığız
gazetelerin orta sayfalarında
küçük bir ayrıntı gibi ağlamaya
derdimizin ve duygumuzun
bir hiç gibi yırtılmasına en çok




az sonra
buradan dağılacağız
ve bir daha böyle bir şiir
ne yazacaksınız ne de yazdıracağız
kirli imgeler kuramayacaksınız
biz buradan dağılırken hayata