bükülü umutlarımın
belgesiydi dolu dolu yağan göz yaşları
bir bardak sevinç döküldü yere
bu arsız mutluluğa bulaşmadan önce
bırakıp unuttular satır aralarında onu da vir-güller




tenimi yağmalayan zamandı oysa
tahammül ekmekten bıkmıştım günlere
tırnaklarını kemiren ömre inat
tabusunu yıkmaya odaklı bir hevesle
tapusunu gösterip devirecektim hayallerimi




düşümde öyle bir şey-tanın saçları ağırılı ve
dilime tekme savuran sözcükler varken
dudaklarımda bir sigaralık öpücükle can veren
dokunaklı bir kaderin kırıntıları
diken diken yükselip hislerime batıyor




kaderin sürtük yüzüne kan sırnaşırken
keyfini yudumladığım bir kahvelik duygum da
kırıldı düşüp ansızın an’ın ellerinden
kahpenin hatırına yenildi geçmişimin ak izleri
kafasında bir namlu sesiyle uyandı düşlerim





son duasızca öldürüldü hayallerim
satır aralarına gömüldü bütün hislerim
suskun ümitler ektiler sonra üstüne
sahipsiz bir mutlulukla baş başa bırakılıp
soysuz duygularıma hırçınca ağlatıldım