Gömdüm YüzümüŞiirin hikayesini görmek için tıklayın gömdüm yüzümü
Bir seferde çizilen elmas darbesine Ş.A. Sıvanmış yalnızlığa kötürüm gece Hangi sese uyansam gördüğüm ötesi duman Kalbi delik gün saçlarında saklanmış yıldızlar Düşünürken ay düşlerine karışmış intizar O ki billûr düşen suya sevi kadar berrak Kırıldığı yerde yatar yosunlu binbir hâyâl Küf yeşili dünya ağzında balığın Sıvanmış yağmur tenine ölüm, uğultulu Hangi gün açsam tuz yakısı gözlerim kırmızı Beleyemez acıdan, bu yüzden öldürdü ışığı Bu yüzden kangren kabuksuz yara Donattığı yerden zemheri solur öylece Sus gibi dilim buz kesiği kesif Bir mevsim ki içimden geçer bulanık Akan suyu güzlerimden yağmış yaprak Kuru toprağımda çatlamış infial İçinden geçerim eskitme tinde sessizlik Ne sebebe kıyâm(et) çöker yarın Ne sonuca gün ahsız biter Vazgeçiş elinde tesbih Sıvanmış gölgeye “ geçmiş olsunlar “ zorlu Hani alazını vursa güneş yanlışlıkla Değse ya da saçları sarı ılıman Geç kalmış mezarı önce kendine kazar … Boşluklara bir dem Aynasında seyredin, raks eder “Vardım bir zaman “ diyen çareler Alın çizgilerinde izim yok Göğüskafesimde bir çatal Zorladıkça yaşanmışlık “es “ diyor… Sıvanmış yalnızlığa kötürüm gece Sıvanmış yağmur tenine ölüm uğultulu Sıvanmış gölgeye geçmiş olsunlar zorlu Gömdüm yüzümü… Elleri hiç’ in demine Varlığa tohum niyetine... Bir seferde yırtılan ipeğin kılınça secdesine Şükran AY |
TEBRİKLER
Selam Ve Dua ile
A.E.O