MEHMEDIM ...!
Hangi Millet,hangi Ana,dogurmus böyle yigit
Senin maya`n ,Türk-Islam la,yogrulmus be Mehmedim...! Kafkaslar da Seyh Samilsin,Kerbela da bir Seyyit Peygamberin mührü sana,vurulmus be Mehmedim...! Boz yilanlar kayalardan,süzülüpte inerken Safaklar da Kirli Cakal,pusular da sinerken Vatan icin gökyüzün de,Mermiler dans ederken Heybetine Cin sedleri,Örülmüs be Mehmedim...! Hudutlar da uykusuzken,rahat uyuyor Vatan Gögsünde ki Cesareti, Imaniyla bir tutan Al Bayragi yorgan edip,mayin üstünde yatan Bu kadar sevilir ölüm,ölürmüs be Mehmedim...! Ne Tendürek,ne de Cudi,ne Gabar da yorulur Hem Kibris ta hem Kardak ta,Vatanina yol olur Ancak Sehit olur ise,iste o an durulur Bu Yurt senin Destaninla,kurulmus be Mehmedim...! Kar demeden,KIS demeden,kipriklerin buz tutsa Nar demeden ,kor demeden,nefesin Alev yutsa Yar demeden,Ana, Baba,hasreti ser de yatsa Türkiyemin aski nerde,görülmüs be Mehmedim...! Bir karapece Destani. |
Nar demeden ,kor demeden,nefesin Alev yutsa
Yar demeden,Ana, Baba,hasreti ser de yatsa
Türkiyemin aski nerde,görülmüs be Mehmedim...!
TEBRİKLER GARDAŞIMA EMEĞİNE SAĞLIK.SELAM VE SEVGİMLESİN...