İSTANBUL’A VEDA
İSTANBUL’A VEDA
(İstanbul’a) Son günlerini yaşarken İstanbul’un Cigaramın her nefesinde Sevdalar rüzgârı esti başımda Delice bir sevda ansızın durdu yanımda Doyamadım düşlerine İstanbul’un Martıların çığlıklarını dinlemeye Kıyıda tekneyle gezmeye Doyamadım İstanbul’un güzelliklerine Korkular kol geziyor sokaklarında İstanbul’un Hoyrat sokakları barışı bilmezcesine Bıkmış insanları kavgadan dargınlıktan Sanki bu şehre küsmüşçesine Bir buse aldım dudaklarından İstanbul’un Yanaklarına bir öpücük kondurdum hissetmeden Okşadım saçlarını tek tek o bilmeden Ve duygulandı İstanbul hep ağladı gizliden |
Yanaklarına bir öpücük kondurdum hissetmeden
Okşadım saçlarını tek tek o bilmeden
Ve duygulandı İstanbul hep ağladı gizliden" Çarpıcı bir final tebrik ederim. Kaleminiz daim olsun. Başarılar.