Ben senin için gözü yaşlı ferhat olup dağları delmişim
Ben senin için ölmeyi göze alıp onbeş kişinin içine girmişim
Ben, senin akan bir tek gözyaşın için koca istanbul’u fethetmişim
Ben, senin o güzel yüzünü görmek için, hayatımı silmişim
Ben, o gece silahı kafama dayayıp, intihar etmek bile istemişim
Ben, hep ben, ama ben seni çok sevmişim...

Yüreğimden damla damla akan kanın sahibi kim?
Kim, bu yarayı tekrar tekrar açıp kapayan,
Sen olduğunu bile bile soruyorum kendime bu soruları,
Boşuna kendimi üzüyorum,
Düşünme artık beş para etmez şu kenar süsünü,
Ama kime diyorum.Bilki hala çok özlüyorum...

Gecem, gündüzüm,
Ayım ışığım sen olurdun bana mısralarımda,
Bana yaşamayı sen tattırdın ayın ışığında,
Eserim sendin boş sayfalara döktügüm mısralarda,
Sendin gecelerce ağladığım şu ıssız sokaklarda,
Sendin yapan bana bunu fırtınaları koptuğu akşamda...

Zincire vurulan mahkumlar gibi ızdırap, işkence, zulum,
Bugün senin için yazdığım son bölüm,
Sevginin bittiği yerde bende öüm başlar gülüm,
Hadi, hadi gel artık kollarıma, bugün benim son günüm...