Sevilmeden sevmekten daha feci bir şey yoktur. TURGENYEV
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
“YOKLUK AĞACININ SERZENİŞLERİ”
KEFaret
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 856 okunma
 “YOKLUK AĞACININ SERZENİŞLERİ”Kardeşini kaybetmiş bir ağacım ben, Dallarıma uzanan serçeler yetimlik lokmasını yer, Obi Nehri’nde yıkanan üzümlerin kederi, Farkında değilsiniz akşamların hayalinden. Narçiçeklerinin meyveleri, ham kırmızıya çalmayın beni, Ve dağlarında filizlenir kurtların ulumaları. Duymadığım seslerin günahı olmaz, O halde güneşini kaybettim ben sembollerin. Kar taneleri soğuk nedir bilir, Gökte arayın sıcağı da soğuğu da… Ellerime bulaşan tüm azabı alın, Alın alnıma serilen gaza bülbüllerini. Ben bir ağacım kurumuş yapraklarım sessiz. Mevsimler benden götürdü neşeyi, Hışırtılı dillerim, dudaksız çiçeklerim. Hazan çardağında yenileyin beni… |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
“YOKLUK AĞACININ SERZENİŞLERİ” şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
“YOKLUK AĞACININ SERZENİŞLERİ” şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 28.11.2012 18:56:32
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 856
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.