Cennet ve CehennemHer seferinde İçimde kıyametler koparan O günahkâr ve ıslak gülüşün müydü? Kanıma girip Aklımı alan Yoksa siyah zülfün müydü İlmek ilmek kaderimi ören Ve her yutkunduğumda Boğazıma takılan Hatırlamıyorum Belki de ben çoktan yok olup Boğulmuştum Tropikal gözlerinin Buzul çağında O dipsiz ve yemyeşil Derin sularında İşte ondan sonra Yüreğime düştü Gökteki yıldızlar Birer-birer. Ben mi cehennemi yaratmıştım Cehennem mi beni? Kaç mevsimdir Alevlerle yaşıyorum Sarmaş dolaş, Bilmiyorum Eğer sen de sevseydin Belki bu kadar matemle çalmaz ve böylesine mahvetmezdi beni Şu kahrolası şarkılar Mıhlardık güneşi Gökyüzünün ortasına Değişmezdi bahar Bir de benekli kelebeklerin Dans ettiği bir cennetim olurdu belki Ama sen, Alev alev yanan bir cehennemi Sevmezsin ki. Lalelerin-güllerin Menekşelerin Irmakların kurusun Yere batsın Bencil cennetin Bu cennet Senin için Yanmaz ki. Celal Çalık |