Sensizliğimle sende üşüdüm…Bir sessizlik vardır Bir de sensizlik; Ömür su gibi akıp gitse de Seni bana unutturacak ne zaman vardır ne mekân. Bitmez mi sandınız ? Unuttum, uykumda bile kendimi uyuttum, Unuttum seni. Bir kâğıda döktüm nağmelerimi Parçalayıp duvardan duvara savurdum düşlerimi. Anadan doğma öldürdüm İçimdeki seni Bizi.! Bitmez mi sandınız? Unuttum seni... Hangi son bahardı Bir kelebek gibi sende açtım gözlerimi Üstüme yağan karla değil verdiğin kararla üşüdü içim Hoşça kal deyip bitiremediğin bu sevgiyi Büyüttüm. Seninle yaşanılan ilkleri büyüttüm… Bazen acıtsa da özlemek seni Kendi dünyamızda sıra dışı hayaller kurmak güzeldi, Güzeldi be kadın Güzeldi özlemek seni. Ben sensizliğimle sen de üşüdüm Sen yoktun yanımda… İbrahim ALTIKULAÇ “Senin Uğruna” |
Bazen acıtsa da özlemek seni
Kendi dünyamızda sıra dışı hayaller kurmak güzeldi,
Güzeldi be kadın
Güzeldi özlemek seni.
Ben sensizliğimle sen de üşüdüm
Sen yoktun yanımda…