Bir gün çıkageldiniz,
Bu kuş uçmaz,
Kervan geçmez köye.
Sürpriz yapar gibi.



Bitmeyecek sandığımız,
Üç beş yıl,
Uçup gitti ellerimizden.
Meğer her kavuşmanın,
Bir de ayrılığı varmış …


Rüya bitti,
Gidiyorsunuz buralardan.
Yılların mutluluğu,
Hüzne dönüştü şimdi.
Çok üzgünüz …


Bizi teselli etmek için;
“başka öğretmen gelecek” diyorsunuz,
“Başka bir öğretmen geldiğinde…”


O öğretmen,
Hiç gelmeyecek öğretmenim…
Bu dağ başına kimse uğramaz,
Bunu sizde biliyorsunuz…


Tıpkı yıllar öncesi gibi,
Bir dağ menekşesi misali.
Yine yalnız kalacağız.


Fakat ümitsiz ve boynu bükük değiliz,
Bu kez ayrık otları bizi sarmayacak.
Yüreğimiz aydınlandı,
Yumuşadı katı kalpler.
Ne var ki duyguluyuz bir nebze,
Hüzünlü ve buruk…


Güle güle gidin.
Bu dağlarda, bakımlı olmasalar da,
Nadide çiçeklerin var olduğunu,
Herkese anlatın.
Güle güle gidin,
Güle güle…


Kalbimizi alın gidin…
Öğretmenim…


Hadi… gidin öğretmenim…