Yüreğim büyük bir savaşın içindeyken
Dilimde söyleyemediğim sözlerimle
Aşka dair devrik cümleler kurmaya çalışıyorum
Kimbilir belki içimde ki sessiz çığlıklarımı
Duyması gereken insanlar duyar diye
Durmadan mutlu yarınlara koşuyorum
Soluğum kesilircesine hayatı kucaklıyorum

Birbirlerini delicesine seven iki aşığın
Gözlerine her baktığımda kayboluşları yaşıyorum
Sanki kendim aşkı yaşarcasına oluyorum
Ben bir deli poyraz gibi esiyorum durmadan
Aşıkların yürek sesinde,beste beste,türkü türkü
Bir name olup akıyorum yüreklerinden içeriye
Nekadar Dünyayı sallayacak kadar aşka dair
Bulunmaz cümleler kullanmaya kalksamda

Aşkın dilinin tek olduğunu biliyorum
Damla damla sana akıyorum sözlerimde
Bir kır çiçeği edasında güneşi özler gibi
Seni özlüyorum sarfettiğim bütün sözlerimde
Sana olan sevdamın büyüklüğünü anla diye
Durmadan seni işliyorum baktığım heryerde
Hayal olup geliyorsun gözlerimin önüne

Rüyalarımı süsleyen beyaz atlı prens gibi
Gönül tahtıma oturuyorsun sen bilmeden
Gizli gizli seni severken,içimde ki duygularım
Öksüz kalmış bir çocuk gibi bana bakıyor
Söyleyecek hiç bir söz bulamıyorum

İçimde gizlice yaşadığım bu büyük sevdamı
Noktasından virgülüne kadar her bir karesini
Yüreğimin en kuytu yerine kazıyorum
Hayatım boyunca seni unutmamak üzere
Adeta bir deli gibi aklımı seninle bozuyorum
Durmadan akıp giden gözyaşlarımın arasında
Ruhumdan sana sökülüyorum ey sevgili...

Ufuk GÜNEY