SÜT LİMAN
SÜT LİMAN
Sığındım akşam üstü; Uğradım Bir limana Yükümü dökem dedim Yok sanki liman burda Bir sessizlik içinde Güven vermedi bana Dinlemedi ahvalim Alıp vermek, yok artık Dinle birazcık dedi Gelme artık üstüme Doluyum taşıyorum Duman geliyor bazen Başım sankı karada Şimşek çaktı üstüme Yangın yeri gibiyim. Bir bir yok oluyorlar Nerde; Eski dostluklar Ne eş,ne yoldaş kaldı Herkes kendi düşünde Kavruluyor her taraf Bir lokmanın peşinde Kurt kuzuyu yok etti Paylaşmak yok işinde Liman; Bendende dertli Söktü hemen zinciri Vakit kalmadı artık Köşk saray viran oldu Huzursuzluk diz boyu Şavaş var bak kapıda Komşular hep perişan Nerde sorumlu insan?? Salmakmı lazım suya Ne şiddet böyle kardeş Kime kalacakki Dünya!! Dedi oldu süt liman. LEYLA YILDIRIM /15,11,2012 ANKARA |