BEN HALA YAŞIYORUMEy benim gün görmemiş sevdam Ey zamansız kaybolan gökyüzüm Dalında açamadan dökülen nazenin huzur Kalk da bak gülünü nasıl da soldurdular. Gonca çiçekken açamadan nasıl da öldürdüler. Adın kulağımda çınlasa dilimi ısırırım Huşu ile anmayan ağzı şafağımda vururum Ey Allah’dan sonra taptığım tek varlığım Bilirdim ki çok sevmek doğru değilmiş kulu Ben de cezamı çektim acıyor şimdi solum. Ey sızım sızım sızlayan yaram Hani kabuk bağlıyacaktın zamanla Hani anka kuşu sırtında getirecekti mutluluğu avuçlarıma Söz vermiştin Söz vemiştin bana Hani senden sonra da nefes alacaktım ben Hani herkes gibi sevecektim yeniden. Bütün çabam boşa gitti denedim biliyorsun Bana gelen gönüllere sığamadım görüyorsun Ya ben fazlaydım onlara, ya onlar eksikti bana Bir ayarda duramadık silindik biliyorsun Bu gönül sende kalmış başkası hep yalan Ya tapusunu yolla yar ya beni de yanına al. Kalem yalnız seni yazdı kimseler bilemedi Sözcükler saçıldı sağa sola kimseler göremedi Toplasam bir bohçaya atsam tavan arasına Küflenirmiydi bu aşk bilemiyorum Susmadıkça bu harfler gönül telimde Arz’ı deler bu sevda, bilirim ulaşır sevda sapağına. Kimsenin olmadığı bir parmaklık ardın da Yüreğime atılan çentikler zamanını doldurdu Yalnızlık huzur da secde durdu Gece soluklandı bir an yüzünü bana döndü Karardı bulutlar, sevdaların başına damladı gözyaşları Özlem kendini vurdu Ama ben hala yaşıyorum. Ayvazım DENİZ |
beğeniyle okuduğum bu harika eserinizi
tebrik ediyor saygılar sunuyorum..