Kaç cenin öldü içimizde…Bir bilsen; Bugünlerde Senden gayrı Yasakladığım düşlerimin zehirle bulandığını Adını bile yasakladığım dilimin seni zikrettiğini Göğsümde saplı duran yaşanmamışlıklarımın Nasıl da burktuğunu içimi bir bilsen.. Bir bilsen; Ayaz gecelerimin buz tutmuşluğu ile Nasıl da sarıldığımı sen kokan yorganıma Ve yokluğunda kanımın donup nasıl üşüdüğümü… Sen; Sonbahar mevsimin tek yeşeren tomurcuğu Filizlenemeyen körpe sevdam Nasıl da katlettik Nasıl da darağacı kuruverdik ölümüne Bir kürek kar serpiştiriverdik üzerine Çocuk ruhlu bedenimize Kaç cenin’in öldü içimizde Bastık geçtik Doğmamış güneşimize Bir bilsen.. Bir bilsen; Yeniden seninle sevmeye başladığım Odamın duvarlarının üzerime nasıl da yıkıldığını Sen kokusu sinmiş penceremi açmaya yeminliğimi Ve ciğerlerime çektiğim nikotinimi sen diye çekişimi Bir bilsen Kaç cenin öldü içimizde… İbrahim ALTIKULAÇ “Senin Uğruna” |