„Aman! Hocam!“ …diyemedim
Şaire demiş Üstad‘lar
„Aman! Hocam!“ …diyemedim Üç şiir yazdım doğruya „Aman! Hocam!“ …diyemedim Gurbet elde Anadilim Nerden baksan yüce bilim „Nörüyon“ da biter pilim „Aman! Hocam!“ …diyemedim Parmak saydım geceleri Yanlış dizdim heceleri Beğenmişken yüceleri „Aman! Hocam!“ …diyemedim Dörtdörtlükdü ayak çıktı Düzenledim uyak çıktı Kağıt küstü kalem bıktı „Aman! Hocam!“ …diyemedim Soyum dilbaz, ahraz benim Kara bahtlı ilk yaz benim Lügatlere sığmaz benim „Aman! Hocam!“ …diyemedim Erenlere ayan oldum Ozanlara beyan oldum “Saygıdeğer “–“bayan” oldum ;-))) „Aman! Hocam!“ …diyemedim Gülhan’ım derdim bitmiyor Dilgücüm var da yetmiyor Altı, beş , onbir tutmuyor „Aman! Hocam!“ …diyemedim 13.11.2012 / 17:00 / AvşarBabamBenim GÜLHAN Ç_A_B_U_C_A_K |