GÜLŞEN
Gülşen…!
Tek bir sen… Seda gözlerinle bir gülsen. Gülşen..! O gündü bana verdiğin mutluluk. Ve o geceydi..! ? Bana verdiğin zamanın en değerli anı. İnan Gülşen..! O an, Saatin bile farkında olmadım kaç olduğunu, Yani Gülşen..! ? Senle konuşurken, Saatin bile su gibi aktığını anladım. Gözlerimi açtım, Bir baktım, Karşımdasın, Şaşırdım… Baka kaldım. Hayatın anlamını işte o an tattım Gülşen. O gün öyle geçti..! Gitti. Sandımki burda her şey bitti. Saol be Gülşen… Bitmemiş. Bazı değerler yerinde gizlenmiş. Özlemin hasreti kalbinden silinmemiş. Gülşen..! ! Gün geçtikçe özlüyorum senle konuşmayı, msn de yazışmayı, Dert yanmayı, Mutluluk almayı, Hatta..! ! Hatta sesini duymayı. Ama nasıl Gülşen. Nasıl duyarım sesini,? ve sevgini.? Bir tuşa dokunsam titrer yüreğim. Sesini duysam çarpar kalbim. Söyle bana..! ? Söyle sen. Bu kalbi nasıl dinlerim Gülşen. İhsan TAŞDELEN 30 / 08 / 2008 |