Ölüm türküsü…..Yürek sancılarımın ağıt olup Kurşun işlemez gönülleri deldiği andır Bu seslenişim; Biçare omuzlarıma yüklediğin ahların Aslan payı Senin değil mi? Fütursuzca yağmaladığın Ölüm kokulu nefesini sürerken tenime Hiç yanmadı mı yüreğin Giderken ardına bakan gözlerin Gördü mü bıraktığın enkazı Umutlarını yok ettiğin bir bedeni Karşılık görmemiş aşka kurban edişini Nasıl da öldürdüğünü seyrettin mi? Hadi durma linç et İnsafsız infazların la oku beynimin arkasını Dilimden çıkanları takmadan üret kendince Su götürmez bahanelerini Rahatlat kendini Ama bil ki; Beynimin arkası da dilimde Aynı mahşerin teneşir inde Ölümü seyrediyor. Artık alıştım Ölüm türkülerine… İşte bende çekiyorum yüreğimi Söküp atıyorum bedenimi üzerinden Ölümüne seyirci kaldığın bu menfur cinayeti Kim üstlenecek Kim çukura atıp üzerini örtecek. Ya da bir ömür omuzlarında Kim taşıyacak… İbrahim ALTIKULAÇ “Senin Uğruna” |