Kahretsin yine sen
hediyelik bir eşya gibiydin
sen hep böyle bir vitrinin arkasından izlemekle yetindiğim kahretsin bense hep bir belediyenin açıpta unuttuğu çukurlar gibi o kadar sarılasım var ki şimdi sana ulu orta o kadar sahiplenesim kahrolası şu ağır başlılık ya da şu iki kelimeyi bir araya getirememe telaşı kahretsin, yine çok güzelsin bense yine bir o kadar çirkin gerisingeriye döndürdü bunlar hep beni sen bilmezsin şimdi bütün bunları anlatmaya kalksamda büsbütün yabancılaşırsın kahretsin, yıllar seni hiç mi eskitmez be kadın keder hiç uğramaz şu kahrolası sokağına ? yoksa bir şaraba mı özenirsin... anlamadım gitti bak, bense kanatları yolunmuş bir martı gibi kaldım hep mavimsi bulutlar düşleyerekten |
birkaç yazım yanlışı vardı:)
tebrik ederim.
selamlar.