DOSTUMAh dostum; Öykümüzün kuraklığında, ne yeşildik ne mavi Ne de kendi içimizde kaybolabildik Bizi birbirimize düğümleyen dilimiz, kekeme kaldı Şimdi; Gönül pencereme usul usul vuruyorsun Kağıttan yüzüme savruluyorsun İç içe geçmiş halkalar gibi aklımız, Birbirimizin teninde Günâha yatıyoruz dostum Çelişkiler mezhebindeyiz Ve sen imamlık yapıyorsun kalbime Ah be dostum; Aramızdaki en kiymetlimizi yitiriyoruz Bizi yitiriyoruz Dostluğu bitiriyoruz Ve sen aşk uğruna, ebedîmizi kirletiyorsun Yollarımıza taş döküyorsun Ah dostum; Göğsüne soyunmuş ıslak nefesimi lanetliyorum Gönül çukurunda/taşında umuda yatıyorum Heybelerimin hiçliğinde bocalıyorum Ah dostum; Sularının girdabında dönüyor, Dönüyor da diplerine demir atıyorum. 08.11.12 NÜRGÜL OCAK |