YİTİK BİR AŞKŞiirin hikayesini görmek için tıklayın SENDİN, DİMAĞIMDA BAL...
BAK! ŞİMDİ GÖKYÜZÜ ÜRYAN, AYRILDIĞIMIZ GÜNE... ve çatladık ikiye, gün ışığının hüzmeleri aramızdan akarken... yoktun sandım ki, aşk gitti bizden ardınsıra bir geceye dokunup, gökten kopardığım bir yıldızdı gözlerin korktum ince bir hastalık, hücrelerimi ele geçirirken, yokluğunla öleceğim bal gözlerinden kayamayacak nefesim sandım ki, başka başka tenlere dokundun ter içinde... sarsıldım yatağımın kuyularında, kulağımı ihanetlere tıkadım ölesi kuşkular küf tutmuş göğsüne yatar da, aşk’ın rengini çalar. 24.10.12 NÜRGÜL OCAK |