YOKLUĞUNDA BEN
ıslıklar çalıyor rüzgar,
yağmur ince ince yağıyor, saçlarına sarı düşmüş ağaçların, sonbahara gebe ,ölüyor herşey Bu ne müthiş manzara, ben gibi,benden biri gibi. sırtımda hançer yarasıyla dolaşıp durdum sokakları. Bakışlarını aradım yüzlerde. sıcaklığını aradım her yerde. usülce sordum karanlığa seni sesizdi gece, kırgındı sanki. sigaramın dumanında efkar var. Acı acı çekiyorum içime. içimde korkunç bir korku var. Yokluğunla ölürüm diye Hey deli poyraz kırdın kanadımı hey katil aşk,vurdun bu zavallıyı. yokluğunda sustum, unuttum sesimi bezen göz yaşına sığındım. Bazende kaçtım alıp başımı uzaklara. benim güzel kokulu yarim kaç zaman oldu alışamadım hüznüne meğer Nede çok sevmişim ben seni... |