FERYATCehennemden ateş alan dünyada, Açtım gözlerimi şafak sökmeden. … Gülistandan gül topladım elime, Hayal kurdum kaderime bakmadan. … Karşıma karanlık geceler çıktı, Güreş tuttum kemerimi takmadan. … Fidan iken poyraz kırdı dalımı, Hiç bir çiçek yaprağını dökmeden. … Günaşırı vurgun yedim felekten, Karanlığa çakmağımı çakmadan. … Hakk’a yürüyorum yetişmek için, Fırat Nehri Akdeniz’e akmadan. … Giyinmem gerekir nurdan gömleği, Kor ateşler bedenimi yakmadan. .,.. Ya Rabbim hakiki yârime götür, Dost köyünde dostlarımdan bıkmadan. … Sevenlerim servi diksin başıma, Defnedenler kefenimi dikmeden. … Ahmet AYAZ |
çok güzel,anlamlı ahenkli etkili anlatım şirde.
değeri kaybolmayacak manzum eserlerden.
tebrikler