ıssız sızııssızım dümdüzüm ne gün’e bakarım ne polarise el yordamıyladır yönüm bir yağız ata binmişim ki yedi kat yerlerde izim doludizginim sessizim zigetvar kuşatmasının marşları çalar içimde bin davul bin borazan sen;sevdalara ordu bozan bir tek bakışa bedelsizim çulsuzum yoldaş olmuşum tekke tembelleriyle istifi bitti karıncaların değirmen başındayım oysa elimden geçer en hası hamurların zemheride unsuzum gamsızım bütün ağıtların bestesi bende yapışırlar yüreğime gece dönünce sızım sızım mekânsızım taş keserim baş kesene çırası yanmayan şehirlerin ustasıyım kasım |