MUTLULUĞUN TARİFİBir zaman-ü zemheri Bir rüzgar var imiş Çok asi ve öfkeli Dağ ki ne yüce ne heybetli Gücü sakinliği Heybeti sükuneti Rüzgar çekemezmiş dağı Varmış onun çok dostu, yokmuş hiç düşmanı Rüzgarsa yalnızmış, yokmuş hiç yakını Sevmezmiş kendinden gayrı Dünyada yaşayanı Dağ ise koruyucu Dahası erdemli Bırakmazmış yanına Rüzgarın öfkesini Rüzgar daha da kızgın Hep daha da öfkeli İstermiş devirmek Metanet timsalini Lakin elden ne gelir Söner mi hiç üflemekle Bir letafet güneşi Rüzgar ki üzgün Çün değil o galip Dağ ki mesut Sebebi değil olması galip Mutluluğun sebebi Sevmekmiş ayırt etmedn Nebatatı, hayvanatı, insanı Bir de insancığı İnsan tamam da, insancık ne peki? İnsan düşünen İnsancık fikir tembeli Başkaları düşünmeli O da ’’olmaz’’ demeli Mutluluğun tarifi Şu üç cümlede gizli Sev, inan , güven Yok inan Daha iyisi |