Bir Daha...
Bakmasın yüzüne, hısımın dostun!
Sen insan yerine konma bir daha. Kalmasın onurun, sürünsün postun! Sönsün ki ocağın yanma bir daha. Ben miydim verdiği sözünden dönen? Ben miydim kör yalan ardına sinen? Kim di bu ateşin külüyle sönen? Gittiğin yerlerden dönme bir daha. Öğrendim matemin rengiymiş kara Vururken sol yandan işte tam şura Kolay kapanır mı açtığın yara? Adımı zikredip anma bir daha. Seni de başından olsun bir savan Bitmeyi bilmesin sürünsün davan Yakılıp yollara sen de ol revan Ettiğini bulup onma bir daha. Yitirdin baharı, güle küstürdün Vefayı unuttum, dile küstürdün Sen beni nasıl ki ele küstürdün Kor yağsın sinene, sönme bir daha. Elinden geleni ardına koyma Huzura sevgiye bir türlü doyma Aldığın her ahı cehennem sayma Sıkıysa gayyayı tınma bir daha. Çektiğin nefesin hayrını görme Her gece nöbetle sabaha erme Ecele canını kolayca verme Tırnağın yer tutar sanma bir daha. Saatler vedayı kurmuş belli ki Dik durup direnmek zormuş belli ki Bu zulüm seni de yormuş belli ki Sen sen ol şeytana kanma bir daha. Yasemen AKyürek KASIM 2012 ANKARA |
eğer yanmamışsa üç vakte kadar
hiç sönmez korkarım mahşere kadar
yolun sonu belli, mezara kadar
kimseye bir fiske vurmaz bir daha
diyesim geldi...
bu duyarlı ve isyan yüklü satırlar çok güçlü bir duygunun dışa vurumu..
belli.. kendinizi.. duygularınızı.. ifade yönünden süpersiniz..
devamı dileğiyle kutlıyorum..