İNSAN VEFA ARIYOR .2.
Yine kaçmış uykusu bana sitem ediyor
Kimsesiz geceleri ben icat ettim sanki Neredesin vefasız nerelerdesin diyor Vefa alfabesini sen öğrettin inan ki Diyor ki dostluğumuz sığmaz idi ummana Oysaki sermayeyi tükettin azar azar Koruyup kollamadık yayamadık zamana Şimdi düşen hissene oruç tutsan kaç yazar Ağlamalı çıkıyor telefondaki sesi Belki sitem var ama biraz hüzün kokuyor Kalbi daralmış gibi kısık kısık nefesi Suçlu benmişim gibi halen gazel okuyor. Diyor ki unuttun ya sende unutulasın Ahını dinledikçe tebessüm ediyorum Değer vermeyenlere bir başka tutulasın Eyvallah be can dostum eyvallah can diyorum Vefayı anlamaya henüz kafa basmıyor Sıralıyor peş peşe bir sürü bahaneler Konuşmak istiyorum bana kulak asmıyor Kadir kıymetsizmişim ve daha neler neler Kabalaşma diyorum sığınarak affıma Gönüller birbirini dar günlerde sarıyor Yıllar önce demiştim bak geldin mi lafıma Dostun gönül bağında insan vefa arıyor. Ayşe Kadıoğlu Yıldız 3 kasım 2012 |