0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1049
Okunma
Her Gün;
"- Senmisin?" diye sorar bana Ayna,
üzülür-eksilirim.
Dünü düşünür;
"- Evet, benim!
diyemezsin.
Her Gün
biraz daha ölür Güneş,
milyonlarca patlamayla
soğur-küçülür Kardeş,
göremezsin.
Her Gece
uzaklaşır bizden Yıldızlar,
yaklaşarak Kara Deliğe,
çeker bizi de Ölüme,
direnemezsin.
Ya Ay?
Bir yarım, bir Dolunay!
Her Gün
Bilenir Bellek, Eskiyi görerek
"- Yenilmişim!" derim,
yeniden Karar veririm
Eşit, Hür ve Mutlu olmaya
Barış içinde yaşamaya.
Ne kadar sevinir Ayna,
bilemezsin!
