.... 1912Soğuk kış vuruyordu yüzlerine Göç ettiriliyorlardı tek tek memleketlerinden Gece korkulu Gece yarım ömürdü sanki bedenlerine.. Evlerinin yakılmasını izliyorlardı çaresiz Suskun ! İzleri derîn İzleri bir zaman perdesi Rûhlarında. İki küçük heybeye sığdırılıyordu Büyük dünyalarından kalanlar. Etraf yanık kokusu etraf alev alev. Genizler yangın , ömürler bin yıl eksik. Rasgele seçilerek , İki rekât namâzıyla Ağaçlara asılan gözü yaşlı bedenler. Yollara düşüyordu öldürülmeden kalanlar Yarısı heder oluyordu soğuktan Diğer yarısı da hastalıklı. Onlar ; Sürüldüler Rumeli topraklarından Göçtüler başka memleketlere. Ağıt yaksalar da semâya Sürgün olmanın yangını sönmedi hiç yüreklerinde. Ardlarından yükselen baharlarının dumanları Ayakları kardan yanık. Balkandan göçenler Kendi vatanlarında yabancı oldular Başka memleketlerde ise göçmen. Şimdi kaç yürek anlayabilir bunu Sürgün edilmedikçe ömürlerinden Kaç yüz akılda kalır Birkaç film karesinden akan Birkaç öpüşmeden başka. Hiç... 1912 yi 2012 ye bağlayan yılların Toprak altında kalmış bedellerin Tamamlanamayan ömürleridir Göçmenler... |