Boyun eğer kadere
Gün, aya döndüğünde
Yıldızlar söndüğünde Tüm bakıp gördüğün de Boyun eğer kadere gül dikeni batınca ay bulutta batınca gece yalnız yatınca boyun eğer kadere kimse bilmez içini neden, nasıl, niçin’i? tutup yolar saçını boyun eğer kadere insan dünyaya gelir ne yaşar neyi görür hilkat özünden bilir boyun eğer kadere yel yaprağa değince dal boynunu eğince meyve kendi halince boyun eğer kadere aşık sazı incitmez şair sözü incitmez ateş közü incitmez boyun eğer kadere ... Muhittin Dağhan |