Seni Seviyorum
sükût yüreğe değdi mühür dudakta
sevdiğim gün sustum ben Züleyha çırpınışlarım yok zindan bakışlarında alevler yükselir bakışların yoksa nazarımda hezimet ben dilime lâl çektim sevse de söyleyemez menzilini yitirmiş bir şarkıdır lisanım güzergahsızım İbrahim’ce yanarım aşk-ı ateşe iklimleri cem eder yaşadığım sevdalar mabedimde ne sırlar gizli ey sevgili meçhul bir serüven değil tükenişlerin başladığı yerde durur mazi ufkun ötesinde şimdi bekleyiş kuşluk vaktine and olsun içtimadayım hakikat güneşimin ziyası muayyen döner başım gün batımı sözler karalarım vukuu hayal kavuşmuşum güya miladım vuslat başlangıcı hasretim yağmurların sağanağına bulutlar hüzün devşiriyor varlığım tufanlar kuşanmış ruhum hicap giymiş karanlığın renginde kasvet libasımda paye paye kapattım perdeleri makamım hazan okur temkinli bir şiir sızar kırmızı mürekkep dökülür başlığa kızıl gün kararınca yıldızlar yağınca semaya kandil kandil yanacak sukut kuşanan lisan işte ruhuma azap veren suskunluk avaz avaz haykıracak ay tutkunu geceye seni seviyorum seni seviyorum... |