zamanın içinde yaşanan aşkların içinde o kadar kaybolursunuz ki, yorulduğunuzun farkına vardığınızda, sizden yitip giden duygularla, olduğu yere yığılır yürek... Duyguları yaşamaktan değil de, onları nasıl hoyratça sizden alanlara olan hüzünlerinizdir asıl yorgunluğunuz.. Şaşar kalırsınız; siz duygulara kıymet verip, korkarken düşürmeye, yüreğinize dokunmasına izin verdiklerinizin nasıl böylesine vicdansız olduğuna... Elbette her yaratılan ruh aynı şiddette yaşayamaz; ona verilen duyguları... ama, kıymet vermek her insanda olması gereken bir meziyet olmalıdır , olmalıdır da, olmadığını da anlamak için böylesi hüzünleri yaşamak gerekirmiş...

öyle yürekler vardır ki, yenilse de aşkında, eğer aşk varsa, yine , yeniden ve yinelenerek koşa koşa gider aşka...! belki aynı yürekle değil ama, yine de alamaz kendini...

söylediğiniz gibi dirilme heyecanı ve enerjisini kaybeden insan artık aynı hayallerle, aynı umutlarla , ne kadar duygularında özgür olursa olsun.... hayatta aynı ruhla devam edemiyor....

ben çok teşekkür ederim... yüreğinize, emeğinize sağlık... selamım ve sevgimle öğretmenim..

teşekkür ederim.. gönlünüze sağlık sizin de.. sevgimle..

yazan , okuyan her yüreğin ellerine sağlık.. saygımla

elbette yürek satılık değildir.... yıpranmış yürekler, hayatta aynı duygularla devam edemez... Aşk kokusunu duyduğu an yürek, yeniden yenilenir aynı şevkle hazır olur; belki de yeni bir şavaş gibi...! ama her şeye rağmen, hiç bir zaman aynı yürek olmaz... selam ve saygımla.. çok teşekkür ederim

teşekkür ederim... saygımla

teşekkür ederim...

sağolun sizinde.. teşekkürler

teşekkür ederim canım....