Anneme Mektup
Sevme sakın bir daha demiştin ya anne
Aşk acısına dayanamaz yaralı yüreğin Affet beni tutamadım sözümü Tutunmaya çalıştım hayata Sığındım bir çınar gölgesine Dağ gibi büyüttüm gözlerimde Bilemedim ki En çok ağaçlara düşermiş En çok yüksekleri talan edermiş yıldırım Güzel kızım diye severdin ya anne Başak saçlı kızım diye okşardın saçlarımı Dokunma şimdi Bakma gözlerime Yalan eller değdi Günah grisine boyandı başak saçlarım Bilemedim ki En çok gözlere aldanırmış yürek En çok saçlara bulaşırmış günahlar Asilsin sen her rüzgarda savrulmazsın derdin ya anne Ağır taşları kimse oynatamazdı yerinden Ağırlığımca sevdim, sevildim Sadece sevdiğimin rüzgarında savruldu bedenim Öyle gün geldi ki Çakıl taşına döndü yüreğim Yarin ayakları altında ezildi asaletim Bilemedim ki En çok ağır taşları oynatıyormuş yerinden En çok asil yürekleri yaralıyormuş aşk Masum bebeğim diye gülerdin ya gözlerime anne Çaldılar masumiyetimi aşk kapısında Bıraktım heybemdeki sevaplarımı sevdamın koynuna Ayetlerini kaybetmiş dillerin esiri oldu secdem Şimdi eziliyorum günahların ağırlığında Bilemedim ki En çok sevmek günahmış En büyük cehennem ateşi aşkın kucağındaymış Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN) |
Analar dinler, analar yanar... İçinizi dökecek en sıcak yeri bulmuşsunuz. Güzel bir şiirdi. Kutlarım.