Yoksun, yoksun hala… zordayım ama zorlamayacağım asla!
ilmiği kaçıyor sevgimin/ aşkımın sökülüyor ben azaplarda kaldıkça… çehremi dolduruyor hüzün aynalarda umutlarım kara zindanlara atılıyor ışıksız bir başına ağlamalarda…
darlanıyor içim, efkarlanıyor başım, kayıp bir kenti andırıyor şimdilerde gözlerin kaybettikçe her geçen gün be gün dayanılmaz oluyor, kanatıyor,parçalanıyor kalbim en küçük yapı taşlarına kadar…
anlasana; pahabiçilmez olurdu sarılmamız, iki bedenden bir ahenk oluşturabilirdik iki ters bir düz bile olsa örgü son bulabilirdi ne çorak bir kalp ne de sulak gözler bana göre değildi
yoksun, belki hep yok olacaksın inan çok zordayım ama zorlamayacağım asla!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
zorlamayacağım asla! şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
zorlamayacağım asla! şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.