Doğmadan gitmişti babası Sorduğunda Askerde denilmişti üzüntüyle.
Ağladı
Geceleri sayamazdı Küçüktü.
Annesinin koynunda Baba kokusunu arardı. Duvarların nem kokusunu Baba kokusu saydı.
Yalnızdı
Kalabalık odasında Tek değildi aslında Annesi ve birkaç kadın.
Değişiyordu her seferinde.
Üşüdüğü geceler Titrediğinde ateşten Ellerini uzatmış ona düşünde Gülümsüyordu babası.
Büyüdü
Öğrendi evin ev olmadığını Öğrendi babasının asker olmadığını Sustu dünyasında Vurdu kalbini parmaklıklara.
Şimdi
Bir Dûa daha Yine Besmele ile başlayan. Ölmüşlerine okunan Okudu katili annesi olan babasına.
Buz kesildi Hayâta. Yaşatılmayan çocukluğuna Kaderine.
Sonra
Yine Bir ezân saati..
Açıldı ardına dek demir kapılar Burnuna yağmur damladı. Derin bir nefes aldı Küçük çiğerlerine. Unuttu tüm geçmişini. Ellerini kaldırdı Başladı bir yerlerden hayata Ve dilinde tek kutsal dûa.
“Bismillâhirrahmânirrahîm”
Döndü ardına bir kez baktı Kaleden bozma hapishaneye. Cennetti ... Ve O daha çok Özleyecekti duvarların ardındaki Nem kokulu babasını.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Uçurtmayı Vurdular şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Uçurtmayı Vurdular şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
o hep yazı beklemiş. çünki yüreği hep kıştı,kışı biliyordu o hep yazı beklemiş. babasından iki satır yazı çünki o hep babasızdı, babsızlığı biliyordu. yaz sıcakmıdır ? babamı daha sıcak acaba?
çok acıttın şairem hemde çok acıdı yüreğim.. çocuklar ah çocuklar seçemezken hayatlarını sunulan hayatların çirkefliğinde temiz kalması temiz büyümesi beklenen çocuklar.. sonra suçlanan sonra suçlu denilen çocuklar.. gidiyorum içimdeki kırıklıkla şairim.. sevgimle saygımla...
maalesef çevremizde böyle hayatlar çok, yanımızda yada kendi başımızda ha dört duvar arasında, ha anadan babadan ayrı dışarda, her ne halde nasıl olursa olsun çocukların canını acıtan kim varsa.............
Kunu, ruhsal betimlemeler, zor bir hayat ve çocuk gözünden bakarak aktarılan duygular etkili ve etkileyici... Sosyal bir konu kurguları, vurguları ile şiirin gücü de eklenerek ırlarında ırgalandık duyguların... Spesifik konularda kalem gücül ve gürül gürül... Yürek özünüze sağlık sevgili Faize hanım...
Sevgiler, hürmetler...
================================================ e d i b / a h m e t
Yüreğin dert görmesin can dost, Özledik birlik ve beraberliği Esiyor soğuk rüzgarlar Tetbiri yok ,herkes olmuş kahraman Hiçten insanlar vuruluyor, Gerçeği gören yok Geride kalanlar babasız çocuklar ile Genç dul bayanlar Virane olmuş haneleri bakan yok Karalar bağlanmış,gözlerden akan kanlı yaşlar Bağı bostanı virane olmuş gören yok...
Sevgim sevgin olsun can dost sevgi ve selamlarımla...
abla hangi kafayla yazarsın bunları yahu çok begendim süper ötesi . anne koynunda baba kokusu aramak bitirdi beni.eline yüreğine sağlık. diyecek bişey bulamıyorum inanki
Bir Dûa daha Yine Besmele ile başlayan. Ölmüşlerine okunan Okudu katili annesi olan babasına.
Buz kesildi Hayâta. Yaşatılmayan çocukluğuna Kaderine.
Sonra
Yine Bir ezân saati..
Açıldı ardına dek demir kapılar Burnuna yağmur damladı. Derin bir nefes aldı Küçük çiğerlerine. Unuttu tüm geçmişini. Ellerini kaldırdı Başladı bir yerlerden hayata Ve dilinde tek kutsal dûa.
“Bismillâhirrahmânirrahîm”
Döndü ardına bir kez baktı Kaleden bozma hapishaneye. Cennetti ... Ve O daha çok Özleyecekti duvarların ardındaki Nem kokulu babasını.
Duygu dolu dizeler okudum, yüreğine kalemine sağlık üstadım Kalemin yüreğin daim olsun Saygılar selamlar
offffff sen ne yaptın caann daha bu sabah haberlerde gördüm ben böyle bir çocuk haykırmak istedim o an anası vurulmuş tek başına bulmuşlar kurşunlarla oynarken içim paramparça ahh vurmasınlar uçurtmayı yeterr artık Allahım ...:(((
duygulara sardınız okuyan yürekleri. anlatımın güzelliğinde okundu hüzün dolu şiir. hayatın acımasız gerçekleri. şükretmeli annesi ve babası ile büyüyen çocuklar. ama nerde... tebrikler şairim.
Bir yorum da bizden olsun. Dört duvar arasında büyümek zorunda kalmak bazı çocukların kaderi maalesef. Bir de özgür olup da dünyası dört duvardan ibaret olanlar var. Onların durumu daha kötü.
Doğmadan gitmişti babası Sorduğunda Askerde denilmişti üzüntüyle.
Ağladı
Geceleri sayamazdı Küçüktü.
Annesinin koynunda Baba kokusunu arardı. Duvarların nem kokusunu Baba kokusu saydı.
Yalnızdı
Kalabalık odasında Tek değildi aslında Annesi ve birkaç kadın.
Değişiyordu her seferinde.
Üşüdüğü geceler Titrediğinde ateşten Ellerini uzatmış ona düşünde Gülümsüyordu babası.
Büyüdü
Öğrendi evin ev olmadığını Öğrendi babasının asker olmadığını Sustu dünyasında Vurdu kalbini parmaklıklara.
Şimdi
Bir Dûa daha Yine Besmele ile başlayan. Ölmüşlerine okunan Okudu katili annesi olan babasına.
Buz kesildi Hayâta. Yaşatılmayan çocukluğuna Kaderine.
Sonra
Yine Bir ezân saati..
Açıldı ardına dek demir kapılar Burnuna yağmur damladı. Derin bir nefes aldı Küçük çiğerlerine. Unuttu tüm geçmişini. Ellerini kaldırdı Başladı bir yerlerden hayata Ve dilinde tek kutsal dûa.
“Bismillâhirrahmânirrahîm”
Döndü ardına bir kez baktı Kaleden bozma hapishaneye. Cennetti ... Ve O daha çok Özleyecekti duvarların ardındaki Nem kokulu babasını. ____________________ ________________________________________Tek kelimeyle harikasınız Ayakta alkışlıyorum Kocaman yüreğinizi... ____________________Saygılarımla.
Allah kiseyi düşürmesin, hele birde orada büyümüşler için diyebilecek hiç bir şey yok......... Ama her insanın bir kaç gün girip çıkması lazım oraya.. Hayatı daha başka bir gözle görebilmesi için. Şiirse yine muhteşem!.. Saygı ve selamlarımla.
yargızede tarafından 11/2/2012 5:08:20 PM zamanında düzenlenmiştir.