minik prens
çektin pelerini
üzerine mahallende çocuk sünnetleri sen hiç olmadığın kadar heyecanla büyü gibi sürmesi gözlerinin belki ata binmedin sen yine de prenstin... kalbinde hiç gelmeyen günlerin ısrarına sen hiç boyun eğmedin sanki tıkandı kelimeler boğazına görünmemeyi dilendi çelimsiz bir hayalet sisli tüllerin ardında küçük kral, sen bir zamanlar mavi patiskadan yatağında geceler tek ziyaretçin daldın birer birer sanki dokundun yıldızlara haydi şimdi uyan... 02.11.2012 |
Hürmetle.