SEN YAĞMURLARLA GELENSİN..


Fırtınalar gibi esip;ruhumu daralttığında,
Şikâyet etmedim; senden gelen fırtınalarında..

Sabah ayazında geldin,buza kesen soğuklarda..
Tebessümünle ısındım;üşümedim ayazlarda..

Karanlıklarda korkmadım,gecem olduğun zamanda..
Huzur içinde uyudum;ışıl-ışıl Mehtabında..

Aydınlığı aramadım;sıkılıp, daraldığımda..
Işıltılı hayalinle uyandım sabahlarımda..

Fırtınalar gibi esip;ruhumu daralttığında,
Şikâyet etmedim; senden gelen fırtınalarında..

Denizim oldum bir zaman;davetkâr bakışlarınla..
Ba’zan azgın,ba’zan munis,tatlı çırpınışlarınla…

Hayallerinle can buldum;öldüm yalnızlıklarımda !..
Acıma acılar katan,sel olan gözyaşlarımda..

Artık yaşamam diyordum…Umudum kaydolduğunda;
Kaybolup,gitmek istedim..Yosun rengi gözlerinde..

Geri dönmemecesine gözlerine daldığımda..
Anladım yaşamamışım;sensiz nefes aldığımda…

Sen,solmayan Güneş’imsin,şifa oldun bedenime…
Sen,yağmurlarla gelensin;RAHMET’in indi gönlüme…

Mehmet Cemalettin Bayhan- ERDEK- 14.11.2009