NAR ÇATLATAN SERİNLİK
Sensizliğin özlemiyle ,
kalbimin izleri yalnız yürürken. Ani gelişinle , aşkının menziline girdim ben. Hüznün kokusu , avuçlarımda dağılıverdi birden. Nar çatlatan serinlik gibi geldin, köşe başında beni beklerken. Güncesini yitirmiş bir kadınımdım, pusula seni gösterdi ya...!!!!! Aramasın kimse beni, sevdigimin yollarındayım ben. Göz açınca kollarında, sevişmelerin olmayan gamzeleri. Ellerimle çizdim yüzünü , öpüşleri boynuna kondururken..... Yalnızlığın kocaman kadını, dağlar yıkılsada yıkılmaz artık. Sürgün labirentlerde , kaybolma devrimi bitti, Gözlerinde sonsuzu seyre dalıp, bedenine kapanırken…….. Seni bin yıl sevmelere yemin ettim, öpüşmelerin biçimlenmesinde Doğdu aşk, doğdu çarkıfelekler , tenler birbirine temas ederken…… Aşk denen ne varsa hislerimizde, alıp götürdü bizi bir yerlere. Bir akşam vakti sana sarılışım , deli bir pervane oldu veda ederken... Al götür beni,gittiğin yere , Bu asi kadın, kalmasın zamansız mevsimlerde.. Gözlerimizi birlikte açalım, bir aşkın ağırlıgında ,sabah güneşinde..…..şaire arzu/28.10.2012 16:40 |