Ebem Kuşağı
Gökubbe altında yerler,
Islak. Yağan yağmur, Senden boşalan ellerime damlıyor. Yüreğim, Sağnak yağışlara hedef olmuş. Su birikintileriyle, Dolu. Ellerim, Yağmuru okşamak istercesine açılmış. Gökyüzünün derinliklerinde, Seni arar. Seninle ebem kuşağının altından geçerken, Yemin etmiştik. Bırakmayacağız, Ellerimizi sonsuza dek. Şimdiyse ben, Ebem kuşağının altından geçiyorum. Fakat elleri boş kalbi kırık, Ve seni sensiz anımsayıp ağlayarak. |
Kutluyor, saygılarımı sunuyorum...