SEN GÜLDÜĞÜNDE
Bir hoş tebessüm yayılırken yüzüne
Sanki güneş doğuyor ufukta Hiç bitmeyen karanlıkların ardından Çorak topraklara yağmurlar düşüyor Tabiat canlanıyor baharda, adeta Türlü türlü çiçekler açıyor da Hasbahçeye dönüyor viraneler yeniden Ekinler baş tutuyor tarlada Sen güldüğünde, sanki, Yanağındaki gamzeler, Taze, pespembe tomurcuklara dönüşüyor Bülbüller şakıyor dallarında aşk ile Ve en derininden yakalıyorsun insanı Nağmelerin yayılırken her yere Görünür ki, sana has bu gülümseme Nakış nakış diziliyor yüzünde En güzeli, özlenilesi sendeki Göz alıcı, gönül çelen, baş döndüren İşve, nazı bulunduran özünde 10.01.2012 |