sürgünSürgün zamanların, düş yorgunu umutları Gecenin ıssızlığı anlatır sana olan hayranlığımı sonramı? Mateminde siyah bir perde asılır geceye Bulutların peçesinde saklanır huzur içimde çağlayan nehirler kurur ne zaman halden anlar ne de sen Mecalsiz damlalar süzülür hayat çizgimden Sildim tüm muradımı kırgın mevsimlerden... İşte o zaman dedim ki Son güz ve son yaprak Yitirilmişliğin en mahrem kuytusunda sakladığım Varoluşumun hakiki çizgisi Ellerimde bir avuç toprak… Senin sevginle yaşıyorum |