1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2724
Okunma
sen değil miydin
yalnızlığımda hıçkırıkları tatıran
aydınlıkları kör karanlığa dönüştüren
sen değil miydin
umuda beş kala saati kıran
işte
o vakit suskun kalırdı düşüncelerim
aslında!
açardık paslı gözlerimizi
karanlığa meydan okurcasına
ve dilimizde akşamdan kalma bir küfür ile
dökerdik içimizi yalnız sabahlara
sen değil miydin
seni seviyorum derken göz yaşı döken
her damlasında beni suçlayan
sen değil miydin
akrebe meydan okurcasına
yelkovanı koşturan
işte o vakit dilim tutulur, hiç konuşamazdım
Bırak umutsuzluğum yalnızlığımda kalsın
bırak sen yokken mutlu olayım
resimlerinle avunayım
Hayallerim tam bana yeterken
neden bana gel dedin
sen değil miydin
herşey bitti diyen
unut diye
beni can evimden vuran
sakın
sakın
Bana gel deme!