Şehitler Ölmez
Asırlar bekledik hasret yaşı döken gözler kurudu.
Daha ne kadar sürecek kahramanların uykusu. Bağrı yanık anaların acıları, göz yaşımıza gömülüyor. Yarınlara kalmasın intikamımız, kaynıyor coşuyor. Vatanla kucak kucak olmak, bunlar güzel duygular. Çevir gözlerini şu meydanlara, ölüme akıyor sevdalar. Koş gel artık şehit olmak ne güzel bu kavgada. Gönlünde imanınla büyüksün vatan toprağında. Ey! Mehmedim, yurduma açık tut kara bağrını. Cihana haykırmış bu aziz milletin, gülsün yarını. Artık bu yolda dönüp asla arkaya bakılmaz. Bu zevki gönlünde tadıp ölsen, gözün arkada kalmaz. Çağrılan şey yüce bir inanç, kanla yazılan değerler. Uğrunda sevinerek öldüğün ulu Allah seninle beraber. Sen temelisin Hakka dayalı alemde bu devletin. Bekle gör zalimleri yakacak senin o gür sesin. Ey fetih çağlarının yurdu, insanlık giydi ateşten kefen. Geri durulmaz şanlı seferlerde zafer pırıltıları varken. Sen öyle güneşsin ki zulmete, çağlar hasret kaldı yine. Şanlı ecdat bakacak mezarından muhteşem zaferlerine. Her zerre dualara sığınmış, bitecek hasretlerimiz. Sığmıyor kaleme dört mevsim şanlı zaferlerimiz. Ezanlı sabahlarla şafaklar doğsun pak duru. Açılsın göklere perde perde zafer tacının nuru. Mahsun olmak yok sana, cümle kainat bunu duysun. Karanlığı boğacağız göklerin sahibine yemin olsun. Şan şerefle yürü adım adım, yaklaştı fecri sadık. Bu azim ve karar sönmeyen alevle yazılsın artık. Ulus / Ankara 2007 Ali Kılıç Kakiz |