Yine karşılaçtım mirim kardeş. Şiirin ilk hâli "vuruyon" şeklinde idi hatırladığım kadarıyla. "-yor" eki İstanbul Türkçesinde vardır. Bu ek büyük ünlü uyumuna aykırı olduğu için çoğu yerde değişik şekilde telaffuz edilir. Beni engelemezseniz bu tür konuları sizin sayfalarınızda tartışırız. Gözlerinden öpüyorum mirimciğim. muuaaahhh!

Ya ben hastayım bu ö.ç.m ye :)
Türkçe'de "vuruyon" diye bir kelime yok. Yöresel bir dil...
Ayrıca "Aklın" dedikten sonra "vuruyon" demek cümleyi bozar. Velhasıl şair doğrusunu yazmış...
Sen bu huyundan ne zaman vazgeçeceksin ö.ç.m :)

Bunlar unutulmadan derlemekte fayda var.

biz doğrusunu yazalım da
kimi vuruyon kimi vurusun desin.


halk dili dersen bizim oradan toplamışlar bir sürü kelime;)
emeği geçenlere teşekkür...


http://www.sebenliler.com/sebence.htm

"lütfen emeğe saygı©"
(basılı kaynaklarda isim-adres vermeden kullanmayın)
(mahna vermeyin, devamını sizden bekliyorum.)
****************************************
aba------abla
afilli------çalımlı, alımlı
afilli / filingir------süslü, giyimine düşkün
ağa----Abi
ağmak-----düşmek
ak ganı göğe---------sırt üstü yatmak
ak ganı yere---------ters yatmak,
karnın yere değmesi
alangirli------çok alımlı
aleşbeleş-----tam net görmemek
anırmak-------sesin çıktığınca bağırmak
anlanmak------toprağa yere yatıp
yuvarlanmak
arnac-------karşı
badırdamak-------konuşmak
beddelek-----ne söyliyeceğini bilmeyen
betlem-----nevruzda yakılan ateş
bıldır------geçen yıl
bıçkı-------ot biçme aleti
bi hamna-----kısa süre içinde
bişi--------hiçbir şey
biyyam-----uzunca bir zaman
böğrü------yanı
buva----Baba
buyna--------devamlı, tekrar yapmak
cekelüz------sincap
cincombalak-----takla atmak
cücük-----küçük
çiş---- küçük abdest
çoğaşlamak------güneşlemek
çomşak----
çomçak----lazımlık
çon-----kalça
çotara-------su kabı
çotuk----meşe kütüğü
çövdürmek-----yüksekten aşırmak
debildemek-----hareket etmek,
yerinden oynamak
deme-----söyleme
demiyan----Söylemiyorum
deyha-----işte orada
diha---işte, orada
diklimbaş-----takla atmak
dimi--------değil mi
dîren-----harmanda kullanılan bir alet
dive----söyleyiver
diyan/deyan------söylüyorum
dize------Teyze
döblek, döblecik-------çıplak
düvmeç----kıymanın kavrulup sakalnması
emme-----kesinlikle
elleşmen-----ellemeyin, dokunmayın
enseri------demir çivi
epiy/epey------oldukça
ettirmek-----yaptırmak
evme----acele etmek
fıydarmak------fırlatmak, atmak
gacım---------kardeşim
g(k)alan-----artan
galan---------artık
galik-------ayakkabı
gatyelim------kesinlikle
gatlaç------kalın yufka
gedilmiş-------körelmiş, bileylenmemiş.
gege---çengel, ucu kıvrık sopa
gever------küçük su arkı
gıncırdak------sesli (gıncırdak kapı)
gıntir------cimri
gongur-------hortlak
gospak-----alımlı, cagalı, forslu
gostak-----gozur, çok güzel, yakışıklı
gozur------çok güzel, yakışıklı
göbül----kısa, şişman kişi
götüme---- getirme/kalsın
gubarma------fazla öğünme,efeleneme
ha, ha------olur, peki, anladım
hazetmemek-----hoşlanmamak
heysinmek------önemsemek
hıccık, hıcıcık------küçük
hıra------ufak, küçük
hışdama----söyleme, konuşma, sus
hinci-------şimdi, hemen, aniden
hiykirmek-------kokudan zıplamak
hora geçmek-------işe yaramak, memnun kalmak
hoppadak------aniden
hotturuk-Höttürük-------düdük
höne, büne, şüne-------şöyle
imi-----peki, tamammı
immana, ummana-----çokça, bir çok
kanma-------aldanma, inanma
kabalak--------başıaçık
kevkü------çenesi öne eğri olan
kımıldamak, kımbıldamak-----hareket
etmek, yerinden oynamak
kabalak------başıaçık
kopça-----düğme
koyga, gogo-----dursun, kalsın
kökünüzü-----hepinizi, tamamınızı
kümük-----küçük
künge------toz, pislik
magule------geveze
mani, mani-------devamlı, sürekli
mahna vermek------beğenmemek, küçümsemek
meğer--------zaten
meh-------al
melmeşmiş-----çok pişmiş
menemme------herhalde
midanasız-------ihtiyacı olmayan
müzümsüz----olmadık yerde konuşan
veya hareket eden
namanda-----ne kadarda
okkalı----- çok güzel, harika, mükemmel
örende----ucunda çivi (nodul) olan sopa
öş, eş---çukur aç, kaz
öşme------çukur açılan, kazılan yer
pağkurmak------öfkeyle bağırmak
parı----biraz, azıcık
pısmak------saklamak, aciz kalmak
pıs-------saklan, gözükme
pislaç----ekmek çevirmeye yarayan alet
pösün-------yosun
puğ, poğ--------başörtü, türban
sıyırga------cır cır, fermuar
sıyırtmaç-------inek çobanı
siftelenmek-----oyalanmak
solumak------nefes almak
sömpüldek-----giyimine dikkat etmeyen
sumnamak--------zıplamak
sükyam----nezle, ortalık hastalığı
tancana, tacana---------uzunca
temelli------daima, kalıcı, bir daha
dönmemek üzere
tevatir------çok güzel, hoşa giden
tıyırdak------hızlı yürüyen
tiltombak------aşısız şeftali
toçim, tuçim------pardon, yanlış oldu
tonra----vücuttan çıkan siyah kir
tonralamak----vücut kirini dışarı atmak
toyla------küçük bozkır tepe
unaçça-------güzelce
uncana------o kadar, çok, çokça
ünlemek----bağırmak
üsset------hemen
yaah------hayır
yaba----saman savuran alet
yalap yalap----düzgün
yalapşap-----çabucak
yanır------atların sırtında çıkan yara
yanrını------sırtını
yanpeş-------yan tarafı/çaprazı
yavu------aptal,kafası çalışmayan
yaslaç-----üzerinde ekmek yapılan
yazma------yemeni
yence------hafif
yivildek----yavaş iş yapan
yuvarlak ağaç
yuvaza------sürüden ayrı duran
yüvez-----bir çeşit meyve
zalamak-----bileylemek
zandım yere------boş yere
zerelim (meğer)------zaten
zır-----tamamen (zır deli)
zıp di gelmek-------korkmak
zibilzibil-------sırılsıklam
zinhar (zınhar)------zorlamayla yaptırılamayan iş
zoğurdamak----gereksiz yere homurdamak