Öyle Bir Haldeyim ki Kimse Bilmez Derdimi
Ben sevdanın derinden acısını çekerim
Rüzgar olur aleme dert tohumu ekerim Ne senden vazgeçerim ne yolunu beklerim Öyle bir haldeyim ki kimse bilmez derdimi Gecenin karanlığı aydınlatır yüzünü Beklemek fayda etmez duymuyorsam sözünü Çok uğraştım olmadı çözemedim özünü Öyle bir haldeyim ki kimse bilmez derdimi Dönmüşüm suratımı karanlık gökyüzüne Nice defalar başım teslim oldu dizine Yalancı baharları dost edindin özüne Öyle bir haldeyim ki kimse bilmez derdimi Katre katre tükendi içimdeki ateşim Karanlık sardı canı doğmaz oldu güneşim Sözde hem sevgilimdin hemde ayrılmaz eşim Öyle bir haldeyim ki kimse bilmez derdimi Yaşlar akın ediyor kanlı göz pınarına Söyle ne kaldı artık taşınacak yarına Pul eyledin ömrümü serdin halk pazarına Öyle bir haldeyim ki kimse bilmez derdimi Hep hislerde yaşadın göremedin çilemi Kan revan bedenime süremedin merhemi Bana hep layık gördün ölüm ile elemi Öyle bir haldeyim ki kimse bilmez derdimi İster idim derdine derman olayım senin Son nefeste yanına kavuşsun bu bedenim Yangın yeri tüm alem tutuştu senle tenim Öyle bir haldeyim ki kimse bilmez derdimi Bak kesildi nefesim tutmaz oldu dizlerim Dağlar girdi araya ben kokunu özlerim Gelde son halim gör kapanırken gözlerim Öyle bir haldeyimki kimse bilmez halimi Sanma ki sen susunca ben olurum havamda Sensizlik migren olup zonkluyorken kafamda Ölümün siliueti bakınır durur camda Öyle bir haldeyim ki kimse bilmez halimi Aşk nedir sevda nedir bilir mi kahpe kader Yetmez mi kul ettiğin ömrüm olmuşken heder Sensiz geçen her anım güne ekiyor keder Öyle bir haldeyim ki kimse bilmez derdimi Kenan Ziya Akbaba |