Zoruma gidiyor
Gönül kendini yok etme eşiğinde
Haketmediği kadar ezildi ayaklar altında
Vatanı işgal edildi
Düşman askerinin postalları damarlarında cirit atıyor.





Bu muydu sevda
İzinsiz girilen bu topraklar namahremdi ona
Güçsüz bir zamanda fethedildi
Dur diyecek silahlarım öyle eskimişti ki
Zamansız vurgun yedi.





Her bir köşesi inim inim inliyor vücudumun
Baş kaldıracak gücüm kaldı mı bilmiyorum
Öyle yaralandım ki
Ben sardıkça yeni kurşunlar isabet aldı yüreğim
Ölüyorum kurtuluşumu göremeden.





Kalk o düştüğün çamurdan
Sen ki kimleri gömdün bu topraklara
Ver gövdeni zalim ateşin ortasında yansın
Ruhun temizlensin yeter ki
Bu topraklar senin kanın aktıkça temizlenecek
Yeni bir filiz yeşerecek yeniden
Adı yalnızlık olan.





Al o filizi dik her bir köşesine
Buram buram koksun yüreğinde
Temizle işgalciyi vatanından
Hak etmediği kadar kaldı bu topraklarda
Sen de ol bir kahpe vursunlar
Ama boyun eğme zalime..





Elbet bir mezar taşın olur seninde
Üstüne yazsınlar
Zamansız sevdanın işgali öldürdü
Ama vermedi bir karış toprağından diye.








Ayvazım DENİZ