USTA
Sanatı düşürdüler kırk parçaya bölündü
Çok şaire bu sanat ağır geliyor usta Ayak uyak bilmeyen hece küpü deliyor Ben üstadım diyerek bana gülüyor usta Mantar gibi büyüyor ben şairim diyenler Mısraları katledip hece hece yiyenler Yüzüme dost görünüp arkam sıra sövenler Benim kim olduğumu iyi biliyor usta Kendini yunus sanıp ummanlara dalanlar Henüz kıyıda iken yorulupta kalanlar Sabah seher yeliyle yare selam salanlar Kimlerden korkuyorki sessiz kalıyor usta Nefdesiz erler gördüm saf tutmuş sıramızda Rütbesi ne olaki narası naramızda Öyle bir virüs varki dolaşır aramızda Ciğerler yara aldı derin soluyor usta Deryayı gezdik amma yüzmeyi bilemedik Aramızda nifakı sezmeyi bilemedik Yılanı yavru iken ezmeyi bilemedik Hepimize bir anda zehir salıyor usta Bu sanatı taşıyan kadın gördüm er gibi Erkek diye gezdiğim erkekler var şer gibi Yazdığım bu mısrada hece bana der gibi Dostların rehberinden seni siliyor usta Der süleyman akşamdan tuzlu yiyip yananlar Rüyasında su içer bade içtim sananlar Bile bile ünvanı namertlere sununlar Nezaman adam oldu adam eliyor usta |
Şiirinizde sitem havası sezinledimm bu şiiri size yazdıran nedir bilmiyorum ama mutlaka bir sebebi vardır ama bir yandan iyiki birşeyler yada birileri sebeb olmuş demek gerekiyor nedenide böyle güzel bir şiir yazmanıza neden olmuş demek geliyor içimden bir yandanda keşke insanlar şaiirliklerine kendileri degilde okuyucuları karar verse demek istiyorum.
Şiir gerçekten güzel olmuş yüreginize saglık kaleminiz daim olsun
saygılar...