Bu sevdanın dalları çile dolu dert dolu
Bağban oldum goncalar derilmiyor menekşem
Lügatına göz attım hile dolu kurt dolu
Bu yaranın merhemi sürülmüyor menekşem

Şirin şirinleştikce dağ deldirtmiş ferhata
Çöller yanıp kavrulmuş mecnundaki feryada
Hangi deli sevdaymış gönlüme demir ata
Yürek denen bu liman görülmüyor menekşem

Kerem yanmış boşuna yel savurmuş külünü
Bülbül figan eylerken lal eylemiş dilini
Beni bana terk eyle çek sinemden elini
Kollar eskisi gibi sarılmıyor menekşem

Beni böyle bırakıp biran önce git artık
Sensizliğin yurduna ellerinle yit artık
Aldığım nefes isen lüzumun yok bit artık
Sırma saçın döşüme serilmiyor menekşem

Senki coşkun pınardın çağlar idin önceden
Beni bülbül eyledin kıskanırdın goncadan
Seni seven yüreğe sızı düştü inceden
Anladımki cana can verilmiyor menekşem